حرف حساب مدیران وموسسان مهدهای کودک

به گزارش سرتوک ، در متن این دل نوشته آمده است ، درپی بروز وشیوع کووید 19با توجه  به شرایط بسیار سخت و دشواری که در این روزها بوجود آمده است  و تاکنون این بخش فرهنگی واجتماعی دیده نشده است و از هیچ سازمان مسولی نتوانستیم نتیجه ی مطلوبی دریافت کنیم و لذا با استفاده از قرابت فرهنگی شاید رسانه ها انعکاس دهنده این دل نوشته ها باشند وگره ای از مشکلات باز شود با اینکه تعدادمان خیلی زیاد است و مهمترین و ارزنده ترین شغل و حساس ترین رسالت را داریم ازنگاه تیز بین مسولان دور شدیم و دیده نشدیم.
مدیرانی که حتی خود نیز بشدت درگیر این ویروس منحوس هستند و یا عزیزان و دوستانشان را از دست داده اند و عزادارند ،  اما مربیان بی کارشده و بدون حقوق  که هر کدام سرپرست خانواده هستند و نگران صاحب خانه ای که هر روز پیگیر اجاره ی خانه اش هستند و انصافی که وقتی مادری کودکش را به مهدکودک نفرستاده چگونه میتواند  از او شهریه دریافت کند و مهم اینکه معلوم نیست تا چه زمانی باید منتظر بماند تا درب مهدش را باز کند تا دوباره با وجود استرس و اضطراب ویروس ، آیا اولیا  جرات کنند کودکانشان را به مهد کودک بفرستند و در چنین شرایطی این قشر تلاشگر عرصه فرهنگ را مورد حمایت قرار دهید تا آنان نیز مانند سایر اقشار جامعه با امید به آینده با انگیزه بیشتر الفبای شور وعشق وآموختن را در نونهالان با همه توان ترویج دهند .
اما ما زنان  ، که به قولی کارفرما هستیم و تعدادمان نیز کم نیست و اکثرا با این شغل امرار معاش میکنیم آیا هیچ حقوقی نداریم.
ما مدیران از هیچ جا و هیچکس حق و حقوقی دریافت نمیکنیم  مگر خدمات به خانواده های شاغل که با هزاران امید کودکشان را به ما میسپارند ودر جنین شرایطی که بخاطر چند ماه بحران، خانه نشین هستیم  آیا باید  زحمات چند  وچندین ساله ی ما فراموش شود.

اگر دلتان این دل نوشته ها را نمیخواند به چشمتان بسپارید شاید دیده شویم .

جمعی از مدیران مهد های کودک
استان سرسبز گیلان